اگر این شام ِ مهجوری ؛به چشمانت سحر گردد
ز شوق ِ نرگست بخشم تمام ِ شوق ِ دنیارا
شب ِ تاریک ِ تنها را صفای مه نمی خواهم
تو روشن کن به شبهایم چراغ ِ چشم ِ شهلا را
به ساز ِ سوز ِ لب هایت؛سکوت ِ کهنه را بشکن
سبوئی ده به دستانم به رقص آور سخن ها را
هزاران شعر ِ پر معنا شده میراث هجرانت
ولی جز جعد ِ گیسویت نمی سازم غزل ها را
به حالی من گرفتارم مثال ِ مست ِ بی پروا
چه سان از من جدا سازد کسی عشق ِ ثریا را؟
چو ( نی ) همواره میخوانم فغان از این جدائیها
رفیق ِ نای من بشنو ز من شعر ِ تمنا را
جهت اطلاع از آخرین تغییرات وب سایت نازترین در خبرنامه وبلاگ ثبت نام کنید:
نظرات شما عزیزان: